Biblia: Ang Aklat na Pinaka Nagamit sa Maling Paraan sa Lahat ng Panahon


Ipinakikita ng estatistika na ngayon ay may 6 na bilyong kopya ng Biblia ang naipagbili!


Bakit ko sinasabi na ang Biblia ay ang pinaka nagamit sa maling paraan sa lahat ng mga aklat? Ang mga lider relihiyoso, na nagtatag ng kanilang sariling mga relihiyon na gumagamit ng Biblia ( diumano ) bilang kanilang batayan, ay nagtuturo ng magkakasalungat na paniniwala at pananampalataya. Mali ang pagkakagamit, ang nasulat na salita ng Dios sa Biblia ay hindi maglalabas ng mga magandang resulta.

I TIMOTEO 1:8 
Datapuwa't nalalaman natin na ang kautusan ay mabuti, kung ginagamit ng tao sa matuwid,

Nadumhan sa pamamagitan ng mga ideya ng mga tao, ang kabutihan na nasa salita ng Dios ay namantsahan. Ang katotohanan ay nararapat na walang iba kundi ang katotohanan.

JUAN 17:17 
Pakabanalin mo sila sa katotohanan: ang salita mo'y katotohanan.

KAWIKAAN 30:6 
Huwag kang magdagdag sa kaniyang mga salita, baka kaniyang sawayin ka, at masunduan kang sinungaling.

Nahaluan ng mga kasinungalingan ng mga tao, ang katototohanan ay nawawala!

Ang mga katuruan ng Iglesia ni Manalo (INCM), na ang pagkakaisa ng mga Kristiyano na itinuro ng Panginoong Jesus ay nagsasali sa pagkakaisa sa pagboto sa eleksyon, ay hindi isang Biblikal na katotohanan! Ito ay isang ideya mula sa utak ni Manalo na kanyang isinaksak sa mga isip ng kanyang mga bulag na mga tagasunod. Ating suriin ito sa liwanag ng mga Kasulatan.

AWIT 133:1 
Masdan ninyo, na pagkabuti at pagkaligaya sa mga magkakapatid na magsitahang magkakasama sa pagkakaisa!

Ito ay mabuti at kaayaaya sa mga tao ng Dios na magsitahan na magkakasama sa pagkakaisa. Nguni’t anong mga sangkap ang nagbubunga ng kabutihan sa pagkakaisa?

ROMA 7:12 
Kaya nga ang kautusan ay banal, at ang utos ay banal, at matuwid, at mabuti.

Ang pagkakaisa ay nararapat na pinamamahalaan ng batas ng Dios, sa pamamagitan ng Evangelio. Ang mga Kristiyano sa unang siglo ay pinayuhan upang magkaisa sa pananampalataya sa Evangelio.

I CORINTO 1:10 
Ngayo'y ipinamamanhik ko sa inyo, mga kapatid, sa pamamagitan ng pangalan ng ating Panginoong Jesucristo, na kayong lahat ay mangagsalita ng isa lamang bagay, at huwag mangagkaroon sa inyo ng mga pagkakabahabahagi; kundi kayo'y mangalubos sa isa lamang pagiisip at isa lamang paghatol.

FILIPOS 1:27 
Ang inyo lamang pamumuhay ay maging karapatdapat sa evangelio ni Cristo: upang, maging ako ay dumating at kayo'y makita, o wala man sa harap ninyo, ay mabalitaan ko ang inyong kalagayan, na kayo'y matitibay sa isang espiritu, na kayo'y mangagkaisa ng kaluluwa na nangagsisikap sa pananampalataya sa evangelio;

Pansinin na ang pagkakaisa sa isip at espiritu na itinuro ng Apostol Pablo sa mga tunay na Iglesiang Kristiyano ay pagkakaisa sa Evangelio, hindi sa eleksyon o sa alin pa mang mga makamundong gawain!

Hindi lahat ng mga pagkakaisa ay nagdadala sa maganda at kaayaayang mga resulta! Ang mga diakono at mga miyembro ng Iglesia ni Cristo ni Manalo, kasama ang isang minstro na presente, ay nasa pagkakaisa nang kanilang brutal na pinatay ang limang Katolikong mag-aaral ng Polytechnic University of the Philippines (PUP) ng dahil lamang sa hindi pagkakaintindihan sa isang laro ng basketbol.

Sa aklat na Supreme Court Reports Annotated, Volume 339, August 28, 2000, People vs. Abella, ating mababasa:


Ang pagkakaisa sa mga kasapi ng Iglesia ni Cristo ni Manalo ay masyadong naimpluwensyahan ng mga maling pakahulugan ng mga biblikal na mga pahayag ng kanilang mga bulag na lider! Ito ay hindi nagdala ng kaayaaya at mabuting mga resulta! Sila ay tila pinagdikit na magkasama sa paggawa ng mga gawaing kriminal.


Philippine Daily Inquirer 
By Ramon Tulfo 
First Posted 02:40:00 07/07/2009

Ang pagsasaya sa isang nayon ng San Juan, Apalit, Pampanga ay naging marahas nang ang isang katolikong nagdiriwang ay nambasa ng tubig sa isang ministro ng Iglesia ni Cristo ( INC ).

Ang insidente ay naganap sa kasalukuyan ng piyesta ni San Juan Bautista kung kailan ang mga lokal na mga mamayanan ay nagsasaboy ng tubig sa mga dumdadaan sa mga mga lansangan. Si Joel Banag, 31, isang tsuper ng tricycle, ay nambasa ng tubig sa isang tila ministro ng iglesia na hindi niya nakilala. Diumano ang mangangaral ng INC ay nanuntok kay Banag, na kanya namang ginantihan ng suntok. Sila ay pinayapa at si Banag ay umuwi ng bahay.

Nguni’t ang insidente ay hindi natapos doon. Isang grupo diumano ng mga kasapi ng INC, na nakaarmas, ay nagpunta sa bahay ni Banag at siya ay pinalabas. Hindi lumabas si Banag, natatakot sa paghihiganti. Sa puntong ito, si Senior Police Officer 1 Avelino Balingit Jr. ng kapulisan ng Apalit, isang umano ay miyembro ng INC, ay pumasok sa bahay ni Banag at inaresto siya ng walang warrant. Samantalang si Banag ay dinadala sa himpilan ng pulis, ang kuyog ng INC umano ay ginulpi sa kanya ng sagad. Siya ay dumating sa himpilan na duguan at kalahating hubad dahil umano sa pinunit ang kanyang kamiseta ng mga dumaluhong sa kanya.

Kung ang Obispo ng INC Erano “Ka Erdie” Manalo ay magbabasa nito, nasisiguro ko na siya ay usok sa galit sa mga abusadong miyembro.

(Source:http://newsinfo.inquirer.net/inquirerheadlines/metro/view/20090707-214205/Trillanes-should-look-at-himself-in-the-mirror)

Tandaan na sa lahat ng mga gawaing kriminal na ito, ang pagkakaisa sa mga miyembro ng Iglesia Ni Cristo ni Manalo ay napakalinaw na nakikita. Kung sila ay may tapang upang magpakita ng kanilang mga gawaing labag sa batas, sila ay tiyak na lalo pang magpaparangalan sa pagsuporta sa isang kandidato na idinikta sa kanila ng kanilang mga lider, na malaunan ay maaaring maimpluwensyahan, sa pamamagitan ng kanilang paniniwala na sila ay nagwagi sa halalan dahil sa kanilang mga boto, na susundan ng di masukat na mga pabor at proteksyon mula sa mga tiwaling mga pulitiko na ito. 

Nguni’t ano ang humubog sa pag-iisip ng mga Manalo upang manindigang matatag sa kanilang mga katuruan sa isahang pagboto?

Kailangan nating matuto mula sa kasaysayan!

God Bless.

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Kahulugan ng mga Salita at Pagpapakahulugan sa mga Ito


Ang tunay na kahulugan ng isang salita o ang diwa sa loob nito ay depende sa kung papaano ito ginamit ng nagsalita o ng nagsulat; may mga salitang kolokyal, legal, pangwikain at marami pang iba. Nguni’t ang mga salitang ginamit sa paraang kolokyal ay maaaring magpahiwatig ng napakaibang kahulugan kung ito ay ginamit sa isang biblikal na pamamaraan.

Ang isang magandang halimbawa ay ang salitang Ingles na “kilala.” Sa isang hukuman ng batas, ang namamahalang hukom ay maaaring magtanong sa isang tao sa testiguhan, “Kilala mo ba ang akusado?” Ang hukom kung minsan ay kuntento kapag ang isang saksi ay nagturo ng kanyang hintuturo sa isang tao sa loob ng hukuman.

Sa kolokyal na paraan, ang isa ay maaaring magsabi, “Kilala ko ang Pangulo dahil siya, kasama ang kanyang pamilya, ay aming mga kapitbahay sampung taon na ang nakalilipas.”

Ang mga ito ang mga karaniwang gamit ng salitang “kilala”.

Sa Biblikal na paraan, ang salitang “kilala,” yâda‛ sa Hebreo at ginōskō sa Griyego, ay maaaring mangahulugan ng mas malalim na bagay lalo na pagka ito ay ginamit sa pagitan ng isang lalake at isang babae.

GENESIS 4:1, 25 
1 At nakilala ng lalake si Eva na kaniyang asawa; at siya'y naglihi at ipinanganak si Cain, at sinabi, Nagkaanak ako ng lalake sa tulong ng Panginoon. 
25 At nakilalang muli ni Adam ang kaniyang asawa; at nanganak ng isang lalake, at tinawag ang kaniyang pangalan na Set; sapagka't aniya'y binigyan ako ng Dios ng ibang anak na kahalili ni Abel; sapagka't siya'y pinatay ni Cain.

Maliwanag sa mga talata na ang salitang “kilala” o “nakilala” ay nangangahulugan ng sekswal na pakikipagtalik.

Nakilala ni Jose si Maria, taliwas sa paniniwala ng Iglesia Katolika na si Maria ay isang birhen magpakailanman. Sa katunayan, nagkaanak siya ng hindi bababa sa anim kay Maria.

MATEO 1:24-25 
24 At nagbangon si Jose sa kaniyang pagkakatulog, at ginawa niya ang ayon sa ipinagutos sa kaniya ng anghel ng Panginoon, at tinanggap ang kaniyang asawa; 
25 At hindi nakilala siya hanggang sa maipanganak ang isang lalake: at tinawag niya ang kaniyang pangalang JESUS.

Ang pariralang “hindi nakilala siya hanggang” ay nangangahulugan na pagkatapos ng kapanganakan ng Panganay na si Jesus, si Maria ay nakilala ni Jose, nagkaroon ng hindi bababa sa anim na anak sa kanya.

Si Jesus ay tinukoy bilang ang panganay, nagpapatibay sa ideya na mayroong ibang mga anak na ipinanganak ni Maria.

MARCOS 6:3 
Hindi baga ito ang anluwagi, ang anak ni Maria, at kapatid ni Santiago, at ni Jose, at ni Judas, at ni Simon? at hindi baga nangaririto sa atin ang kaniyang mga kapatid na babae? At siya'y kinatitisuran nila.

Ang pariralang, “at hindi baga nangaririto sa atin ang kanyang mga kapatid na babae?” ay nangangahulugan na si Jesu-Cristo ay may hindi kukulangin sa dalawang kapatid na babae na magsusuma sa kanyang mga kapatid sa pinakababang bilang ay anim! Paano ang tungkol sa halalan? 

Ang salitang “halalan,” gaya ng kolokyal na pagkakaalam natin, ay isang demokratikong proseso kung saan ang mga mamamayan ng isang bansa, gaya ng Pilipinas, ay naghahalal o bumoboto para sa isang kandidato para sa isang partikular na katungkulan sa pamahalaan.

Sa Biblia, ang Dios ay naghahalal. Ang paghahalal sa Biblia ay nangangahulugan ng pagpili sa isang tao upang bigyan o pagkalooban ng isang partikular na katungkulan.

I TESALONICA 1:4 
Yamang aming nalalaman, mga kapatid na minamahal ng Dios, ang pagkahirang sa inyo,

Para sa isang partikular na tungkulin na ang isang Kristiyano ay inihalal ng Dios.

II PEDRO 1:10 
Kaya, mga kapatid, lalong pagsikapan ninyo na mangapanatag kayo sa pagkatawag at pagkahirang sa inyo: sapagka't kung gawin ninyo ang mga bagay na ito ay hindi kayo mangatitisod kailan man:

Bakit sa Biblia, ang Dios ay ang siyang naghahalal o namimili sa isang tao para sa isang partikular na katungkulan? Ang lohika ay makarunungan at makatuwiran. Nakikilala ng Dios ang tao at bawat bagay na nasa kanya.

JUAN 2:24-25 
24 Datapuwa't si Jesus sa kaniyang sarili ay hindi rin nagkatiwala sa kanila, sapagka't nakikilala niya ang lahat ng mga tao, 
25 Sapagka't hindi niya kinakailangan na ang sinoman ay magpatotoo tungkol sa tao; sapagka't nalalaman nga niya ang isinasaloob ng tao.

Alam ng Dios ang pinakamalalim na lihim ng pinakamasalimuot na bahagi ng ating pagkatao.

JEREMIAS 17:9-10 
9 Ang puso ay magdaraya ng higit kay sa lahat na bagay, at totoong masama: sinong makaaalam? 
10 Akong Panginoon, ay sumisiyasat ng pagiisip, aking tinatarok ang mga puso, upang magbigay sa bawa't tao ng ayon sa kanikaniyang lakad, ayon sa bunga ng kanikaniyang mga gawain.

Ang mga pagpili ng Dios ay tiyak at ginagawa Niya ito ng walang pagsisisi.

ROMA 11:29 
Sapagka't ang mga kaloob at ang pagtawag ng Dios ay hindi nagbabago.

Gayunman, naiiba ito sa sangkatauhan: ang ating mga pagpili ay hindi laging tiyak. Tayong mga tao ang namimili o naghahalal, nguni’t kung minsan at sa madalas na pagkakataon tayo ay nauuwi sa pagsisisi sapagka’t gumawa tayo ng maling pagpili. May mga pagkakataong, ang pagsisisi ay ginagawa kapag ang ating ibinoto ay napatutunayang kabaligtaran ng ating mga inaasahan.

Ang sambayanang Pilipino matapos na bumoto para sa isang partikular na kandidato sa pinakamataas na katungkulan sa lupain ay nauuwi sa paghihinagpis at pagrereklamo dahil sa mga kabiguan at mga sinirang pangako na ginawa ng mga pulitiko. Ang ating mga pagpili ay hindi palaging tiyak, at maraming mga bagay ang sanhi para sa katuparan ng mga pangakong yaon. Ang magagawa lamang natin ay umasa na kanilang tinototoo ang kanilang ipinangako.

Ang napakalaking mandato at tiwala na ibinigay sa inihalal na Pangulong Rodrigo Duterte, ayon sa ilang tagapagsuri, ay dahil sa kanyang pangako sa mga botante na kanyang ililiko ang kriminalidad, pagkagumon sa droga at korupsyon sa loob ng periodo na anim na buwan. Ang gayon ay ang inaasahan ng isang sambayanang umaasam ng hustisya at tunay na reporma sa pamahalaan. Sa pagsasabi ng tapat, ako ay isa sa kanila.

Mabuhay ka Presidente! Kami ay nananalangin para sa iyo at para sa buong bansa!

Sincerely yours,

Brother Eli

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Mula sa Silangan hanggang sa Kanluran: Part 2


Continuation...

Napakaraming mga mangangaral sa silangan na nag-aangkin na sila ay sisidlan o kasangkapan ng Dios sa pangangaral ng katotohanan. Ang isa sa kanila na isang bantog sa malayong silangan ay Koreano na nagngangalang Sun Myung Moon. Ang isa pa ay isang Pilipino na nagngangalang Felix Manalo na nagtuturo na siya ay ang anghel na umaakyat sa sikatan ng araw sa aklat ng Apocalipis kapitulo 7. Ang isa pa ay isa pa ring Pilipino na nagngangalang Salvador Payawal, na nagturo na ang pagdating na muli ng Panginoong Hesukristo sa lupa ay sa ika-1 ng Enero 2001 sa ganap na 12:01 ng umaga. At siyempre, sa Pilipinas, ay mayroon ding kapatid na Soriano. Sino sa mga ito na nagsasabing sila ay ang kasangkapan ng Dios sa pagtatatag ng bayan ng Dios sa Malayong Silangan ang tunay na sugo ng Dios? Muli ay ating itutok ang ating mga mata sa hula sa silangan. Walang pagdududang Biblikal na, ayon sa hula, magkakaroon ng bayan ng Dios sa silangang bansa; na ang silangan na binanggit ay hindi ang Malapit na Silangan. Lohikal na ito ay tumutukoy sa ibang silangan. At atin nang naunang nakita, na maaaring ito ay nasa Malayong Silangan. Subali’t tingnan natin kung sino ang magiging kasangkapan ng Dios na Kanyang gagamitin sa pangangaral ng kaluwalhatian ng Kanyang pangalan sa mga Gentil o sa bayan ng Dios sa silangan o sa Malayong Silangan. Sa aklat ng Isaias 24:15 ay sinasabi -

"Kaya't luwalhatiin ninyo ang Panginoon sa silanganan, sa makatuwid baga'y ang pangalan ng Panginoon, ng Dios ng Israel, sa mga pulo ng dagat."

Ibig kong ipapansin sa inyo kung ano ang sinasabi ng talata. Ang hula ay nangungusap ng bayan na nagbibigay luwalhati sa pangalan ng Panginoong Dios ng Israel sa mga pulo ng dagat sa silangan. Napansin ba ninyo ang salitang ginamit “mga pulo ng dagat sa silanganan”? Sa bersyon ng King James, ito ay nakasalin na “isles of the sea” samantalang sa Revised Standard Version, ito ay tumukoy sa “mga baybayin ng dagat”. Kaya, ang bansa na binabanggit ay binubuo ng maraming mga pulo at sila ay mga pulo ng dagat. Ang katangian ng bansang Las Islas Filipinas o nang malaunan ay Ang Pilipinas ay lapat na lapat. Magkakaroon ng bayan ( saan magmumula? sa mga pulong yaon?) na nagbibigay luwalhati sa pangalan ng Dios ng Israel. Ito ay isang kolateral na hula na kaugnay na kaugnay ng Malakias 1:11 na ating ginamit nang nauna.

Ngayon, papaano magbibigay luwalhati ang mga taong ito? Ano ang aakay sa kanila upang magbigay luwalhati sa pangalan ng Panginoong Dios ng Israel sa silangan? Mayroon pang isa pa ring hula sa aklat ng Jeremias. Nguni’t bago natin basahin ang gayong hula, ating tuklasin kung anong uri ng propeta si Jeremias. Sa aklat ng Jeremias 1:5 sinabi ng Panginoon -

"Bago kita inanyuan sa tiyan ay nakilala kita, at bago ka lumabas sa bahay-bata ay pinapaging banal kita; inihalal kitang propeta sa mga bansa."

Siya ay inihalal na propeta sa mga bansa. Ibig sabihin, ang hula ni Jeremias ay hindi lamang bumabanggit sa bansa ng Israel kundi rin naman ng ibang mga bansa. At napakaposible na ang Pilipinas ay isang bahagi ng hula ng aklat ni Jeremias. Sa Jeremias 30:19-22,24 -

"19 At mula sa kanila magmumula ang pagpapasalamat, at ang tinig ng nangagsasaya: at aking pararamihin sila, at sila'y hindi magiging kaunti; akin ding luluwalhatiin sila, at sila'y hindi magiging maliit. 
20 Ang kanilang mga anak naman ay magiging gaya nang una, at ang kanilang kapisanan ay matatatag sa harap ko, at aking parurusahan yaong lahat na nagsisipighati sa kanila. 
21 At ang kanilang prinsipe ay magiging isa sa kanila, at ang kanilang puno ay magmumula sa gitna nila: at aking palalapitin siya, at siya'y lalapit sa akin: sapagka't sino yaong nangahas upang lumapit sa akin? sabi ng Panginoon. 
22 At kayo'y magiging aking bayan, at ako'y magiging inyong Dios. 
24 Ang mabangis na galit ng Panginoon ay hindi mapaparam hanggang sa maisagawa, at hanggang sa kaniyang maisagawa ang haka ng kaniyang puso; sa mga huling araw ay iyong mauunawa."

Ang hula ay nagsasabi na magkakaroon ng bayan ng Dios sa mga huling araw. Nararapat ninyong tandaan ang katotohanan sa hula - na sila ay bayan ng Dios sa panahon ng kawakasan o sa mga huling araw. Mula sa mga taong ito magmumula ang mga pagpuri at pagpapasalamat sa Panginoong Dios ng Israel. Nguni’t kailangan din ninyong mapansin na sa mga talatang binanggit, sila ay kaunti. Magkagayon pa man, ang kapangyarihan ng Dios ay hindi makikita silang kakaunti sa lahat ng panahon sapagka’t Kanyang sinabi na “Aking pararamihin sila …,” nangangahulugan, sila ay magsisimula na kaunti; “Aking luluwalhatiin sila at sila ay hindi magiging maliit…,” ibig sabihin, sa kanilang pasimula sila ay magiging kaunti at sila ay magiging maliit. Mula sa kanila magmumula ang pagpapasalamat at ang tinig ng nangagsasaya para sa kaluwalhatian ng pangalan ng Panginoong Dios ng Israel. Papaano ito magsisimula? Sa hula rin, sinasabi na mula sa kanila magmumula ang kanilang gobernador o ang kanilang lider at ang kanilang prinsipe ay magmumula sa kanila. Isang lider o isang gobernador, na mula sa kanila, ay darating. Kaya magkakaroon ng kasangkapan kagaya ni Apostol Pablo na mangunguna sa kanila upang maging bayan ng Dios. Ang kanilang lider ay magmumula sa kanila. Kagilagilalas na katotohanan, si Kapatid na Eli Soriano ay hindi nagmula sa alin mang ibang grupong relihoyoso. Siya ay ipinanganak nang ang kanyang mga magulang ay mga kasapi na ng Iglesia ng Dios at sila ay kaunti. Sa pagkamatay ni Kapatid na Nicolas Perez, si Kapatid na Soriano ay nangasiwa sa Iglesia ng Dios sa mga panahong yaon nang sila ay napakakaunti.

Marahil ang mga kritiko ay magsasabi, “kaya, kung gayon, hindi si Soriano ang nagsimula ng pangangaral, kundi si Nicolas Perez.” Yaon ay totoo, at hindi namin tututulan iyan, subali’t ang hula ay maliwanag - hindi si Perez ang kikilalanin ng Dios bilang lider. Siya lamang ay kagaya ni Juan Bautista na nakapangaral ng pasimula ng Kristiyanismo. Hindi siya naging lider nguni’t siya ay ang tagapagpakilala. Si Nicolas Perez ay ginamit bilang kasangkapan ng Dios upang simulan ang pangangaral nguni’t hindi siya ang dapat sanang lider na mangunguna sa bayan sapagka’t nanggaling siya sa ibang relihiyosong samahan. Kahalintulad na kahalintulad ni Manalo, na nag-aangkin din sa hulang ito. Sa kasong ito, hindi maaaring siya ang maging katuparan, sapagka’t ipinanganak siyang Katoliko at naging kasapi ng napakaraming grupo ng relihiyon bago niya itinayo ang Iglesia ni Cristo ( ni Manalo ) sa Pilipinas. Kagayang kagaya rin siya ng Koreano na ipinanganak sa mga relihiyon sa silangan. Si Kapatid na Soriano, sa kabilang banda, ay ipinanganak sa Iglesia ng Dios. Ang kanyang mga magulang ay mga miyembro na bago pa siya ipinanganak. Ito ay nakatutugon sa katuparan ng hula sa Jeremias na nagsasabi “at ang kanilang gobernador ay magmumula sa gitna nila; at aking palalapitin siya ay siya’y lalapit sa akin: sapagka’t sino ang nangahas upang lumapit sa akin? sabi ng Panginoon” At pagka yaon ay nangyari, “At kayo ay magiging aking bayan, at ako ay magiging inyong Dios”. At ito ang magaganap sa mga huling araw o sa panahon ng katapusan.

Bukod sa hula ni Jeremias, ay mayroon pa bang isa pang hula na maaaring gamitin sa Biblia upang mabanggit ang katauhan ni Kapatid na Eli Soriano? Sa aklat ng Apocalipsis 1:3 ay sinasabi ito -

"Mapalad ang bumabasa, at ang nangakikinig ng mga salita ng hula, at tumutupad ng mga bagay na nangasusulat doon: sapagka't ang panaho'y malapit na."

Sa panahon ng kawakasan, kung kailan ang pagdating ng Panginoong Hesukristo ay nalalapit na, ay mayroong isa pang hula sa aklat ng mga hula ng Apocalipsis na magkakaroon ng isang tao na babasa ng Biblia. Mayroon niyaong mga makikinig ng salita ng hula sa Biblia kapag kanyang binabasa, ang mga tao ay makikinig at kanilang tutuparin ang mga bagay na nangasulat sa hula. Naniniwala ako ng aking buong puso na ito ay natupad sa samahang ito na nagmula sa silanganan na ngayon ay kilala sa tawag na Iglesia ng Dios Internasyonal. Ang katauhan ni Kapatid na Soriano ang ginamit ng Dios upang ang katotohanang ito ay mapakinggan mula sa mga pulo ng dagat sa silanganan o silangan. Sa katunayan, si Kapatid na Soriano ay kilala mula sa dulong itaas hanggang ibaba ng Kapuluang Pilipinas dahil sa kanyang pangangaral na kanyang ginagawa sa loob ng apat na dekada ng kanyang buhay.

Ngayon, si Kapatid na Soriano ay nasa kanluran. Hanggang ngayon, kung siya ay pahihintulutan ng Dios, siya ay nahahanda upang magamit bilang kasangkapan para sa mga taga kanluran sapagka’t ang hula ay nagsasabi, kung ating babalikan ang Malakias 1:11 -

"Sapagka't mula sa sinisikatan ng araw hanggang sa nilulubugan niyaon, magiging dakila ang aking pangalan sa mga Gentil; at sa bawa't dako ay paghahandugan ng kamangyan ang aking pangalan, at ng dalisay na handog: sapagka't ang aking pangalan ay magiging dakila sa gitna ng mga Gentil, sabi ng Panginoon ng mga hukbo."

Ito ay nagsasabi na “mula sa sinisikatan ng araw at hanggang sa nilulubugan niyaon”, nangangahulugan na sa kanluran, ang kapalaran at pananampalataya ang nagdala kay Kapatid na Soriano mula sa silangan hanggang sa kanluran. Para sa inyong kaalaman siya ngayon ay nangangaral sa kanluran upang magawa na ang hula ay makita sa mga bansa na ang Panginoong Dios ay nagsabi na mula sa sinisikatan ng araw hanggang sa nilulubugan nito, o mula sa silangan hanggang sa kanluran, “Aking ililigtas ang aking bayan sa bansang silangan at sa bansang kanluran.” Ako’y naniniwala na makapangyarihan na mga salita ng Dios. Ako’y naniniwala sa mga kapangyarihan ng salita ng Dios. Ang lahat ng mga ito ay magkakatoto. At ako ay nahahanda upang maging maliit na kasangkapan ng hulang ito!

So help me, God. AMEN!

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Mula sa Silangan hanggang sa Kanluran


Isa sa mga nagmamalasakit na nagbabasa ng blog site na ito ay nagtanong, “ Mayroon bang anumang hula sa Biblia tungkol sa Pilipinas?” Agad ay pumasok sa aking isip nang sa mga panahon ng 1980, isang kritiko sa Pampanga kung saan ako ay nangangaral gabi-gabi ay nagtanong, “Mababasa mo ba ang Pilipinas sa Biblia?” At mula doon ay sumunod ang maraming pagtalakay hinggil sa kung ano ang hindi mababasa sa Biblia. Bilang halimbawa, bagaman ang ampalaya ay wala sa Biblia, bitter gourd sa Ingles, ang esensya at ang pagiging gulay nito ay nasa Biblia. Babasahin ko sa inyo ang aklat ng Genesis 1:11-12,29 -

"11 At sinabi ng Dios, Sibulan ang lupa ng damo, pananim na nagkakabinhi, at punong kahoy na namumunga ayon sa kaniyang pagkakahoy, na taglay ang kaniyang binhi sa ibabaw ng lupa, at nagkagayon. 
12 At ang lupa ay sinibulan ng damo, pananim na nagkakabinhi, ayon sa kaniyang pagkapananim, at ng punong kahoy na namumunga, na taglay ang kaniyang binhi, ayon sa kaniyang pagkakahoy, at nakita ng Dios na mabuti. 
29 At sinabi ng Dios, Narito, ibinigay ko sa inyo ang bawa't pananim na nagkakabinhi, na nasa ibabaw ng balat ng lupa, at ang bawa't punong kahoy na may bunga ng punong kahoy na nagkakabinhi; sa inyo'y magiging pagkain:"

Malinaw sa talata na ang Dios ay lumikha ng bawa’t pananim upang maging pagkain. Ang bawa’t panananim ay nangangahulugan na bawa’t halaman at bawa’t gulay sa kanyang uri. Ibig ko na mapansin ninyo ang salitang “ayon sa kanyang pagkapananim” at “nagkakabinhi”. Ang ampalaya na nahuhulog sa ketegoryang ito. Pinatutunayan ito ng Exodo 12:8.

"At kanilang kakanin ang laman sa gabing yaon, na inihaw sa apoy, at tinapay na walang lebadura, kakanin nilang kaulam ng mapapait na gulay."

Nang ipag-utos ng Dios sa mga Israelita na ipagdiwang ang Pascua, sila ay tinuruan ng Dios upang kumain ng kordero ng Pascua kasama ang mapapait na gulay at walang pag-aalinlangan na ang ampalaya ay mapait. Kaya hindi nangangahulugan na kung ang isang partikular na pangalan ay hindi binanggit sa Biblia, ito ay wala sa Biblia. Sa katunayan, ang Biblia ay ang salamin kung saan ating masusukat o makikita ang mga bagay na umiral mula sa paglalang. Maging yaong mga naglaho na ay matatagpuan sa Biblia. Bilang halimbawa, ang mga dinosaurs, bagaman sila ngayon ay wala na, ay binanggit sa Biblia. Sila ngayon ay wala na, subali’t sila ay nasa Biblia. Gayon ding bagay ang sa Pilipinas. Ito ay nadiskubre ni Ferdinand Magellan noong March 16, 1521, at pinangalanan sa karangalan ni Haring Felipe II ng Espanya, noong mga 1543. Kaya tinawag ito na “Las Islas Filipinas” o Ang Kapuluang Pilipinas.

May mga dakilang bansa sa mundo ngayon na umiiral na ang pangalan ay wala sa Biblia. Mayroong pahiwatig na ang bansang Cyprus, bagaman ang salitang “Cyprus” ay hindi binanggit, ang Biblia ay bumabanggit nito bilang Chittim; subali’t ang salitang Cyprus ay wala sa Biblia. Ang Amerika, Gran Britanya o ang United Kingdom ay hindi rin masusumpungan sa Biblia. May mga hula sa Biblia na hindi sinasabi ang pangalan; kung kaya, lohikal lamang na hindi natin matatagpuan ang mga pangalan na yaon sa Biblia.

Ang huling aklat ng Biblia ay nasulat sa pagtatapos na bahagi ng unang siglo sa ating panahon. Ang mga aklat ng Matandang Tipan at ang mga propeta ay nangasulat mula pa sa 1,300 taon bago si Kristo. Kung kaya ang isang pangalan na ibinigay sa isang partikular na bansa noong lamang 1500 ng ating panahon ay hindi matatagpuan sa Biblia at ito ay lohikal. Nguni’t hindi nangangahulugan na dahil ang pangalan ng isang partikular na bayan o isang bansa ay hindi mababasa sa Biblia, ang bayang yaon ay hindi kabilang sa Biblikal na hula - gaya ng sa kaso ng aking bansa, ang Pilipinas. 

Anumang katotohanan na nangyayari na kasang-ayon ng kalooban ng Dios ay nasa Biblia. Naniniwala ako na ang pagsapit ng pangangaral ng tunay na iglesia sa Pilipinas ay nasa Biblia. Basahin natin mula sa mga hula ng kasulatan. Mayroong hula sa aklat ng Malakias 1:11, na nagsasabi -

"Sapagka't mula sa sinisikatan ng araw hanggang sa nilulubugan niyaon, magiging dakila ang aking pangalan sa mga Gentil; at sa bawa't dako ay paghahandugan ng kamangyan ang aking pangalan, at ng dalisay na handog: sapagka't ang aking pangalan ay magiging dakila sa gitna ng mga Gentil, sabi ng Panginoon ng mga hukbo."

Ito ay maliwanag sa hulang ito sa mga taga ibang lupa o mga Gentil. Ang katagang “Gentil” ay nangangahulugang “labas ng Israel”. Bilang batayan, mababasa natin ang Efeso 2:11-12:

"11 Kaya nga alalahanin ninyo, na kayo noong una, mga Gentil sa laman, tinatawag na Di-pagtutuli niyaong tinatawag na Pagtutuli sa laman, na ginawa ng mga kamay: 
12 Na kayo nang panahong yaon ay mga hiwalay kay Cristo, na mga di kabilang sa bansa ng Israel, at mga taga ibang lupa tungkol sa mga tipan ng pangako, na walang pagasa at walang Dios sa sanglibutan."

Ang lahat ng mga bansa sa labas ng Israel, na siyang unang bayan na nasa ilalim ng Dios, ay mga tinawag na mga Gentil. At ayon sa Biblia, ang hula sa Aklat ni Malakias, ang pangalan ng Panginoong Dios ng Israel ay magiging dakila sa mga taga ibang lupa o mga Gentil. At yaon ay magsisimula sa sinisikatan ng araw.

Ibig kong anyayahan ang metikulosong atensyon ng mga iskolar na nagbabasa ng Biblia. Ang silangan na binanggit dito ay hindi sa silangan ng Jerusalem kung saan ang pagsikat ng araw ay nagsisimula. Alam natin na ang araw ay sumisikat sa direksyon ng Malayong Silangan at yaon ay kung saan ang aking bansa ay naroroon. Ang Pilipinas ay nasa Malayong Silangan at wala sa malapit na silangan. Kung ating isasaalang-alang ang mga pananalita ng hula ni Malakias, ito ay kabilang sa mga Gentil. Kaya, wala ito sa Gitnang Silangan o sa malapit na silangan kung saan ang Kristiyanismo ay unang natatag nguni’t ito ay sa isang pang silangan na iba mula sa malapit na silangan kung saan ang Kristiyanismo ay unang ipinangaral, ang malapit na silangan. Kung kaya, ito ay isa pang silangan at ang silangan na ito ay napakalinaw na ipinaliwanag sa Biblia bilang ang silangan kung saan ang araw ay sumisikat. Ayon sa hula... Apocalipsis 5:8 -

"At pagkakuha niya ng aklat, ang apat na nilalang na buhay at ang dalawangpu't apat na matatanda ay nangagpatirapa sa harapan ng Cordero, na ang bawa't isa'y may alpa, at mga mangkok na ginto na puno ng kamangyan, na siyang mga panalangin ng mga banal."

Ang kamangyan ay nangangahulugan na mga panalangin ng mga banal. Kaya magkakaroon ng mga tao sa silangan na nag-aalay ng mga panalangin sa Dios at tinatanggap ng Dios ang kanilang mga panalangin. Ang mga ito ay mga tao ng Dios sa silangan. Kaugnay rito, mayroong isa pang hula sa aklat ni Zacarias 8:7 -

"Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Narito, aking ililigtas ang aking bayan sa lupaing silanganan at sa lupaing kalunuran;"

Kaya, magkakaroon ng mga tao ng Dios sa silangan. Huwag nating alisin, gayunpaman, ang posibilidad na kapag ating sinasabi ang salitang “silangan”, ito ay maaaring mangahulugan na Japan sapagka’t ito rin ay nasa silangan. Sa katunayan, ito ay tinawag na Land of the Rising Sun. Maari ding mangahulugan ito na Indonesia. Maaari ding mangahulugan ito na Pilipinas at ibang mga bansa sa Malayong Silangan subali’t ang kapansin-pansin sa hula ay ito ay nangungusap tungkol sa mga tao na dumadalangin sa Dios ng Israel. Hindi kailanman sa kasaysayan ng Japan o ng ibang mga bansa sa Malayong Silanganan na ang pangalan ng Panginoong Dios ng Israel, ang Dios ni Abraham, Isaac at Jacob ay pinuri ng mga Gentil o mga taga ibang bayan sa Japan.

Karamihan sa mga bansang oriental o sa Asya ay mayroong kanilang sariling relihiyon. Gaya halimbawa, ang Budismo ay napakalaganap sa Japan at ibang oriental na relihiyon. Sila’y hindi naniniwala sa Panginoong Dios ng Israel. Nguni’t sa Pilipinas, ito lamang ang tanging bansa sa Asya na naniniwala sa Biblia at kumukuha sa Biblia bilang awtoridad nito ng kanilang pananampalataya. At sa Pilipinas, naniniwala ako, ay ang katuparan ng hulang ito na magkakaroon ng bayan ng Dios at ang mga taong ito ay mag-aalay ng mga kamangyan o mga panalangin sa Panginoong Dios ng Israel. Subali’t papaano natin malalaman na sila ay ang bayan ng Dios at papaano sila magiging bayan ng Dios? Kanyang sinabi, “Aking ililigtas ang aking bayan mula sa lupaing silanganan …”

Bago magkakaroon ng bayan ng Dios, kailangang gamitin ng Dios ang isang tao sa pangangaral ng katotohanan. Sa aklat ng Mga Gawa 15:14

"Sinaysay na ni Simeon kung paanong dinalaw na una ng Dios ang mga Gentil, upang kumuha sa kanila ng isang bayan sa kaniyang pangalan."

Sinaysay ni Simeon kung papaano unang dinalaw ng Dios ang mga Gentil upang kunin mula sa kanila ang isang bayan sa Kanyang pangalan. Kaya dinalaw ng Dios ang mga Gentil, upang kunin mula sa mga Gentil ang isang bayan para sa kanyang pangalan. At papaano ito magkakagayon? Papaano ito mangyayari? Ang Biblia, sa muli, sa aklat ng Mga Gawa 9:15, ay nagsasabi nito -

"Datapuwa't sinabi sa kaniya ng Panginoon, Pumaroon ka: sapagka't siya'y sisidlang hirang sa akin, upang dalhin ang aking pangalan sa harapan ng mga Gentil at ng mga hari, at ng mga anak ni Israel:"

Ang talata ay nangungusap ng katauhan ng Apostol Pablo. Upang magkaroon ng bayan ng Dios, magkakaroon ng isang sisidlang hirang na gaya ng Apostol Pablo. Si Pablo ay isinugo ng Dios, pangunahin, sa Kristiyanong dispensasyon, upang maging front runner ng Kristiyanismo sa mga Gentil. “Siya ay isang sisidlang hirang sa akin upang dalhin ang aking pangalan sa harap ng mga Gentil...” kanyang sinabi sa hula. At ito ay naganap sa pamamagitan ni Apostol Pablo. Nang siya ay nangangaral, kanyang sinabi sa aklat ng mga Gawa 13:46-47 na -

"46 At nagsipagsalita ng buong katapangan si Pablo at si Bernabe, at nagsipagsabi, Kinakailangang salitain muna ang salita ng Dios sa inyo. Yamang inyong itinatakuwil, at hinahatulan ninyong hindi kayo karapatdapat sa walang hanggang buhay, narito, kami ay pasasa mga Gentil. 
47 Sapagka't ganito ang ipinagutos sa amin ng Panginoon, na sinasabi, Inilagay kitang isang ilaw ng mga Gentil, Upang ikaw ay maging sa ikaliligtas hanggang sa kahulihulihang hangganan ng lupa."

Maliwanag sa talata na sinabi ni Pablo sa mga Israelita, na nagtakuwil ng kanyang pangangaral na siya ay pumaparoon sa mga gentil “... ang salita ng Dios ay dapat na ipangaral na una sa inyo, subali’t nakikitang inyong inaalis sa inyo, ay hindi ninyo ito ibig tanggapin, inyong hinahatulan ang inyong sarili na hindi karapatdapat sa walang hanggang buhay, narito, kami ay pasasa mga Gentil …” Bakit? Dahil ito ang pinakadiwa ng hula (sa talatang 47) “Sapagka’t ganito ang ipinag-utos sa amin ng Panginoon (sa hula)...” ito ay nasa hula ni Isaias na nagsasabi “Ginawa kitang isang ilaw sa mga Gentil, upang ikaw ay maging sa ikaliligtas hanggang sa kahulihulihang hangganan ng lupa.” 

Kaya nang ang pangalan ng Panginoong Dios ng Israel ay unang ipinangaral sa mga Gentil, ang Apostol Pablo ay ang sisidlang hirang. Nguni’t ating tandaan na ang mga Gentil na ipinangusap sa pamamagitan ng Apostol Pablo ay hindi ang mga Gentil sa Malayong Silangan yamang hindi siya nangaral sa Malayong Silangan. Ang mga Gentil, kung kanino isinugo ng Dios ang Apostol Pablo, ay ang mga Gentil sa mga nakapalibot na lugar ng Banal na Lupain at humahantong ang layo hanggang sa Gresya, ang mga Gentil sa nasasakupan ng Emperyo Romano. Subali’t ang hula sa Malakias ay tumutukoy sa mga Gentil sa silangan. Kaya, sa partikular na hula na iyon, hindi si Apostol Pablo ang magiging kasangkapan ng Dios sa pagtitipon sa Kanyang bayan sa partikular na bahagi na ito ng mundo. Magkakaroon ng isa pang sisidlan gaya ni Pablo na mangangaral ng kadakilaan ng pangalan ng Panginoong Dios ng Israel sa silangan; at ang silangan na yaon, ang sinisikatan ng araw, ay iba sa Jerusalem o sa Banal na Lupain na nasa Gitnang Silangan.

Ngayon, mayroon bang tao na kagaya ng Apostol Pablo sa silangan na mangangaral ng pangalan ng Panginoong Dios ng Israel? Mayroon bang hula na nagsasabi tungkol sa kanyang kalagayan at mayroon bang hula na nagsasabi sa panahon kung kailan itong sisidlan ng Dios o kasangkapan ng Dios gaya ni Apostol Pablo ay mangangaral ng pangalan ng Panginoong Dios ng Israel sa silangan? Siyempre nararapat na mayroon sa Biblia kagaya ng aking nasabi nang nauna, mayroon palaging katuparan ng katotohanan ng Dios na nakasulat sa mga kasulatan, lalo na sa mga hula.

To be continued...

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Ang Kamangmangan Ay Mapagpapaumanhinan


Pasko - di umano’y ang kapanganakan ni Kristo - ay ipinagdiriwang sa halos lahat na bahagi ng mundo sa ika-25 ng Disyembre taon-taon : isang maligayang panahon kung saan ang mga nagdiriwang ay mga ignoranteng bata. Ako ay nagmula sa isang pamilya ng walo (ako bilang ika-7 ) . Bilang laging “nahihiram” mula sa aking pamilya ng aking tiyahin na walang anak na si Auntie Toyang at Lola Pilar, na kapuwa debotong Katoliko, ay minahal ako na kagaya ng pagmamahal ng aking ina sa akin. Natatandaan ko pa nang ako’y naghahanap ng malaking medyas bago ako matulog bandang ika-7 o ika-8 ng gabi ng Disyembre 24 sa bawat taon sa tahanan ng aking tiya.

Naramdaman ko ang labis na kapanatagan sa bahay ng aking tiyahin, lalo na sa kapaskuhan, kung saan ako ay nasabik para sa pagdating ni Santa Klaus. Sa aming bahay ay walang larawan ni Santa Klaus, o sila man ay naghihintay sa kanyang pagdating. Ang aking ina ay naging kasapi ng Iglesia ng Dios noong 1934. Mula noon, sila ay timigil na sa pagdiriwang ng Pasko na gaya ng kanilang nakagawian nang sila ay mga Katoliko pa. Ang aking ama at ina ay dating debotong mga Katoliko. Hanggang sa edad 17, ang pagsapit ng Kapaskuhan ay nagpataas ng aking mga espiritu taon-taon sapagka’t ang aking tiyahin at lola ay nagturo sa akin na ito ang “pinakadakilang panahon ng taon” bilang sana ay ang “kapanganakan” ng ating Panginoong Hesukristo.Aking natutunan na gumalang sa Kristo ng Iglesia Katolika - sa kawalan ng kamalayan. Ako ay natruan na magbigay ng pinakamataas na paggalang sa estatwa na ito. Kailangan kong yumuko ng aking ulo kailanman at ako ay maglalakad sa harap nito at hindi ko man maituro ang aking daliri dito, na aking ikinalungkot ng malalim nang aking makilala ang tunay na Kristo ng Biblia.

Ang umaga ng Disyembre 25 ay naging espesyal na umaga para sa akin sapagka’t ako ay gumising sa mga regalo sa loob at sa palibot ng medyas na aking isinabit nang nakalipas na gabi sa may bintana. Ngayon, sa aking paggunita sa nakaraan, aking nakikita ang isang pobreng batang lalake sa akin limangpu’t pitong taon na ang nakalilipas; subalit ang lalong kaawaawa ay yaong mga namatay na hindi nalaman kung ano ang Pasko at ang lahat ng mga gawain na nakapalibot sa pagdiriwang nito. Mapalad ako ( Salamat sa Dios ) na nakatagpo ng karunungan sa pinaka edukasyunal na aklat na susundin - ang Biblia.

Ang kasaysayan ay nag-umpisa mula kay Cesar Agusto nang ang buong sanlibutan ay nararapat na buwisan:

LUCAS 2:1 
Nangyari nga nang mga araw na yaon na lumabas ang isang utos mula kay Augusto Cesar, na magpatala ang buong sanglibutan.

Si Jose at Maria, bilang nagmula sa angkan ni David, ay nangailangan na maglakbay mula sa Galilea hanggang sa Betlehem ( na tinawag na bayan ni David ) upang “magpatala” at magbuwis. Ito ay ang partikular na panahon ng taon nang si Maria ay nararapat na manganak sa batang si Hesus.

LUCAS 2:3-7 
3 At nagsisiparoon ang lahat upang sila'y mangatala, bawa't isa sa kaniyang sariling bayan. 
4 At si Jose naman ay umahon mula sa Galilea, mula sa bayan ng Nazaret, hanggang sa Judea, sa bayan ni David, na kung tawagi'y Bet-lehem, sapagka't siya'y sa angkan at sa lahi ni David; 
5 Upang patala siya pati ni Maria, na magaasawa sa kaniya, na kasalukuyang kagampan. 
6 At nangyari, samantalang sila'y nangaroroon, at naganap ang mga kaarawang dapat siyang manganak. 
7 At kaniyang ipinanganak ang panganay niyang anak na lalake; at ito'y binalot niya ng mga lampin, at inihiga sa isang pasabsaban, sapagka't wala nang lugar para sa kanila sa tuluyan.

Sa gabi ring yaon, ang ebanghelistang si Lukas ay nagsasabi sa atin na mayroong mga pastor na nasa parang na nagbabantay sa kanilang mga kawan kung kanino ang mga anghel ay nagpahayag ng kapanganakan ng tagapagligtas na si Hesukristo.

LUCAS 2:8-11 
8 At may mga pastor ng tupa sa lupain ding yaon na nangasa parang, na pinagpupuyatan sa gabi ang kanilang kawan. 
9 At tumayo sa tabi nila ang isang anghel ng Panginoon, at ang kaluwalhatian ng Panginoon ay nagliwanag sa palibot nila: at sila'y totoong nangatakot. 
10 At sinabi sa kanila ng anghel, Huwag kayong mangatakot; sapagka't narito, dinadalhan ko kayo ng mabubuting balita ng malaking kagalakan, na siyang sasa buong bayan: 
11 Sapagka't ipinanganak sa inyo ngayon sa bayan ni David ang isang Tagapagligtas, na siya ang Cristo ang Panginoon.

Sa puntong ito, tayo’y tumigil sandali at mag-isip. Maaari bang ang lahat ng ito ay mangyari sa ika-25 ng Disyembre?

Walang emperador Romano na kasing pantas ni Cesar Agusto ( tinutulan na nagbago ng pulitikal at pinansyal na sistema ng Emperyo Romano upang magsimula ng “bagong kaayusan”, na matibay na nagtatag sa emperyo sa sumunod na dalawang siglo at tinawag na “Golden Age of Rome’s Empire” o ang “Ginintuang Panahon ng Emperyo ng Roma” ), ay mag-uutos ng pagpapatala para sa layunin ng pagbubuwis, sa Disyembre o sa tagginaw - mangangahulugan ito na imposible para kay Kristo na ipanganak ng Disyembre 25 kung kailan ang kalupaan ng Banal na Lupain ay puno ng yelo, gumagawa upang maging napakahirap na maglakbay. Gamit ang sentido komun, walang pastor na maglalabas ng kanyang mga tupa sa gabi kung kailan ang mga parang ay hanggang tuhod ang taas ng yelo. Ang tanyag sa mali na katawagang “tatlong hari”, nagkataon, ay hindi binanggit sa Biblia, hindi naglakbay upang hanapin ang sanggol na bagong panganak - sa tagginaw!

MATEO 2:1-6 
1 Nang ipanganak nga si Jesus sa Bet-lehem ng Judea sa mga kaarawan ng haring si Herodes, narito, ang mga Pantas na lalake ay nagsidating sa Jerusalem mula sa silanganan, na nagsisipagsabi, 
2 Saan naroon ang ipinanganak na hari ng mga Judio? sapagka't aming nakita ang kaniyang bituin sa silanganan, at naparito kami upang siya'y sambahin. 
3 Nang marinig ito ng haring si Herodes, ay nagulumihanan siya, at pati ng buong Jerusalem. 
4 At pagkatipon sa lahat ng mga pangulong saserdote at mga eskriba ng bayan, ay siniyasat niya sa kanila kung saan kaya ipanganganak ang Cristo. 
5 At sinabi nila sa kaniya, sa Bet-lehem ng Judea: sapagka't ganito ang pagkasulat ng propeta, 
6 At ikaw Bet-lehem, na lupa ng Juda, Sa anomang paraan ay hindi ikaw ang pinakamaliit sa mga pangulong bayan ng Juda: Sapagka't mula sa iyo'y lalabas ang isang gobernador, Na siyang magiging pastor ng aking bayang Israel.

Mahirap na paniwalaan na ang “tatlong hari” ay naglakbay na sila lamang sa gayon kalayong distansya sa tagginaw.

Si David, bilang isang hari, ay naglalakbay na kasama ang anim na raan na mga tauhan niya. Nakakaawa na makita na ang “tatlong hari” ay naglalakbay na sila lamang at walang kasama.

1 SAMUEL 23:13 
Nang magkagayo'y si David at ang kaniyang mga tao na anim na raan, ay tumindig at umalis sa Keila, at naparoon kung saan sila makakaparoon. At nasaysay kay Saul na si David ay tumanan sa Keila, at siya'y tumigil ng paglabas.

Ang kumplikadong mga kamalian na nagawa ng Katolikong pagdiriwang ng Pasko ay nakarating na ng masyadong malayo sa pag-impluwensya maging sa dapat sana ay matalinong kumpositor at mga manunulat ng awit. Ang “The First Noel” ay mayroong napakagandang melodiya, subali’t mayroong nakasusulasok na mga letra na naimpluwensyahan sa pamamagitan ng kamangmangan ng mga Katolikong paniniwala sa Pasko. Ang linya na “on a cold winter’s night that was so deep” ay nagpapaging tanga sa mga pastor sa pagdadala ng kanilang kawan sa isang gabi ng tagginaw.

“The First Noel, the Angels did say

Was to certain poor shepherds in fields as they lay

In fields where they lay keeping their sheep

On a cold winter’s night that was so deep. 
Sa isang malamig na gabi ng tagginaw na ubod ng lalim.

Noel, Noel, Noel, Noel

Born is the King of Israel!”

Upang magdagdag ng kakutyaan sa kamangmangan, ang iglesia sa Roma ay nagtakda sa kapanganakan ni Hesus sa ika-25 ng Disyembre na siyang pista ng paganong dios na araw ng Emperyo Romano.

Christian Overlays of Christmas

Ang dalawang mahahalagang kontribusyon ng paghahari ni Konstantino ay ang mga pagkakatatag ng mga petsa ng Pasko at Kuwaresma. Gayunman, ni ang mga kapistahan ay tangi at orihinal sa iglesia, ang mga ito ay nakapatong sa mas naunang mga tradisyon, at kapuwa nakaugnay sa araw, ang nauna ay sa kahabaan ng tagginaw at ang huli ay sa pangyayari sa tagsibol. Muli, ang pagdaan ng araw sa makalano ay nagpapakita ng astronomical na tema na inilapat sa dios Kristiyano.

Maaring hindi nakumpleto ni Konstantino ang petsa ng Pasko, nguni’t ang malinaw ay nagkaroon siya ng malaking impluwensya sa pagtatakda sa ika-25 ng Disyembre bilang kapanganakan ni Kristo. Pagkatapos ng pagwawagi ni Konstanino, noon marahil 320 o 353 C.E. ang iglesia ay nag-utos na ang Disyembre 25 ay magiging pirmihang araw ng paggunita para sa kapanganakan ni Krsito. Gayunman, ang petsa na ito ay matagal nang kinilala sa unang panahon na pagbabalik ng araw, para sa sinaunang panahon, bago ang pagkatatag ng kalendaryo Gregoryo, ang ika-25 ng Disyembre ay ang petsa ng kahabaan ng tagginaw, ang punto kung kailan ang araw ay nakaabot sa kanyang pinakamababang lakbayin sa ibaba ng ekwador, kung saan ito ay lumilitaw na nakatigil sa loob ng tatlong araw.

…si Papa Hulio I, sa ika-apat na siglo ay nag-utos sa isang komite ng mga obispo upang itatag ang petsa ng kapanganakan ni Hesus. Disyembre 25 ( ang araw ng Sol Invictus, ang hindi maaaring makitang araw ) ay napagpasyahan. Hindi nagkataon, yaon ay ang araw kung kailan ang “paganong mundo ay nagdiriwang ng kapanganakan ng kanilang mga Dios na Araw - Osiris ng mga Ehipsiyo, Griyegong Apollo at Bacchus, Adonis ng mga Kaldeo, Persiyanong Mithra - kung kailan ang Sodiyakong tanda ng Virgo ( ang araw ay ipinanganak ng isang birhen ) ay bumangon sa linya kung saan nagkikita ang langit at lupa sa karagatan. Kaya ang sinaunang kapistahan ng Winter Solstice, ang paganong pagdiriwang ng kapanganakan ng Araw, ay dumating na napagtibay ng Iglesya Kristiyana bilang ang kapanganakan ni Hesus, at tinawag na Pasko” (Crosbie). Natagpuan ng iglesiya ang kanyang sarili:


Ang mga pantas na lalake ( hindi ang tatlong hari ) ay sumunod sa bituin ( hindi nakasabit sa isang puno sapagka’t walang puno na may kaugnayan sa kapanganakan ni Hesus ) upang matukoy ang kinaroroonan ng sanggol na si Hesus sa isang bahay at hindi sa isang pasabsaban sapagka’t walang mapagmahal na mga magulang na magpapahintulot na ang kanilang bagong silang na sanggol ay magtagal sa isang pasabsaban. Sa huli ay lumipat sila sa isang bahay habang ang karamihan na nagsipunta sa Betlehem na pumuno sa mga tuluyan sa kasagsagan ng pagpapatala ay inaakalang nagsibalik na sa kanilang mga tahanan.

MATEO 2:9-11 
9 At sila, pagkarinig sa hari ay nagsiyaon ng kanilang lakad; at narito, ang bituing kanilang nakita sa silanganan, ay nanguna sa kanila hanggang sa sumapit at tumigil sa tapat ng kinaroroonan ng sanggol. 
10 At nang makita nila ang bituin, ay nangagalak sila ng di kawasang galak. 
11 At nagsipasok sila sa bahay, at nangakita nila ang sanggol na kasama ng kaniyang inang si Maria; at nangagpatirapa sila at nangagsisamba sa kaniya; at pagkabukas nila ng kanilang mga kayamanan ay inihandog nila sa kaniya ang mga alay, na ginto at kamangyan at mira.

Ang mga katotohanan tungkol sa…

Christmas tree



Santa Klaus

Ang mga pagkakamali na nagresulta mula sa kamangmangan sa katotohanan ay hindi na maitatama. Hanggang ngayon, si Santa Klaus ang namamayani sa tanawin sa panahon ng Kapaskuhan. Ang mga Katoliko ay hindi nabigyan ng tamang impormasyon sa pagkawala ni Santa Klaus sa kanilang talaan ng mga santo. Kung ating tatanggapin ang internasyonal na pagkakilala ng Ignorantia juris non excusat, na sa kasaysayan ay dumating mula sa Emperyo Romano mismo, maraming Romano Katoliko ang mawawalan ng kanilang kaligtasan dahil sa isang paniniwala sa isang huwad na Kristo na ipinanganak sa isang huwad na petsa, napaliligiran ng mga hidwang katuruan, at isang pagdiriwang na masyadong komersyalisado - hindi maabot ng mahihirap kung para kanino ang tunay na Kristo ay ipinangak; nguni’t, ang kamangmangan ay mapagpapaumanhinan sa oras ng pagtanggap sa katotohanan.

Ang paksa na ito ay ang susunod kung loloobin ng Dios.

Truly yours in Christ,

Bro. Eli Soriano

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Ang Literatura ng Biblia ay Pinakamataas sa Antas ng Husay!


Bilang isang aklat, ang Biblia ay mapagkakatiwalaan bilang nasa pinakamataas na kalagayan na gawang literatura. Ang mga salita sa Biblia ay direktang nagmula sa Manlilikha, ang pinagmulan ng impormasyon na nagpapahayag ng Kanyang mga kaisipan at karunungan sa Kanyang mga nilalang gaya ng mga tao. Ang mga salitang ginamit mismo ng Dios ay nararapat na kilalanin at paniwalaan taglay ang ating pinakamataas na paggalang dito. Ang mga ito ay dalisay!

AWIT 12:6 
Ang mga salita ng Panginoon ay mga dalisay na salita; na gaya ng pilak na sinubok sa hurno sa lupa, na makapitong dinalisay.

Ang mga ito ay totoo!

JUAN 17:17 
Pakabanalin mo sila sa katotohanan: ang salita mo'y katotohanan.

Ang mga ito ay nararapat na salitain ng mangangaral na kagaya ng pagkasalita ng Dios.

JEREMIAS 26:2 
Ganito ang sabi ng Panginoon, Tumayo ka sa looban ng bahay ng Panginoon at salitain mo sa lahat ng bayan ng Juda, na nagsisiparoon upang magsisamba sa bahay ng Panginoon, ang lahat na salita na iniutos ko sa iyo upang salitain sa kanila; huwag kang magbawas ng kahit isang salita.

Maging ang Panginoong Hesus, bagaman siya ay ang Anak, matapat Niyang sinalita ang salita ng Dios!

JUAN 12:49 
Sapagka't ako'y hindi nagsasalita na mula sa aking sarili; kundi ang Ama na sa akin ay nagsugo, ay siyang nagbigay sa akin ng utos, kung ano ang dapat kong sabihin, at kung ano ang dapat kong salitain.

Ang pagkatha ng mga salita o paggamit ng mga ginawa ng mga tao na mga salitang kasingkahulugan ay isang tahasang kawalang paggalang sa Dios na Siyang orihinal na pumili ng mga salitang Kanyang sinasalita.

Ang mga tao ay tila hindi magalang na pumipili ng mga salita at mga pariralang iba sa salitang ginamit ng Dios sa isang partikular na okasyon. Ang isang magandang halimbawa ay ang salitang ginamit sa Mateo 16:18 nang sinabi ng Panginoon “... sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang “aking iglesia” o "ἐκκλησία" o "ekklēsia" (ek-klay-see'-ah) sa Griyego o " קהל" o "qâhâl" (kawhal) sa Hebreo.

Ang komunidad ng mga tao ng Dios ay tinawag na “Iglesia ng Dios” sa Biblia.

GAWA 20:28 
Ingatan ninyo ang inyong sarili, at ang buong kawan, na sa kanila'y ginawa kayo ng Espiritu Santo na mga obispo, upang pakanin ninyo ang iglesia ng Panginoon na binili niya ng kaniyang sariling dugo.
Nguni’t pinili ng mga tao na matawag na “ Mga Saksi ni Jehova “, ipinalit ang mga salitang “mga saksi” sa salitang “iglesia” na ginamit upang deskribihin ang kongregasyon ng Dios!

Ang mga iba, bagaman gumagamit ng salitang “iglesia,” ay mapanghimagsik na nagpalit ng pangalang “Iglesia ng Dios” sa “Wesleyan Church” o “Presbyterian Church” o “Lutheran Chruch”, etc.

Ang tapat na lingkod ng Dios ay nararapat gumalang sa paggamit ng salita ng Dios kung alin ang ginamit ng Dios sa partikular na okasyon upang ipakita ang buong pagpapasakop sa Kanyang karunungan!

MATEO 4:4 
Datapuwa't siya'y sumagot, at sinabi, Nasusulat, Hindi sa tinapay lamang mabubuhay ang tao, kundi sa bawa't salitang lumalabas sa bibig ng Dios.

Ang mga dahilan kung bakit ang salitang “papa” ay hindi matatagpuan sa Biblia ay:

(1) Walang katungkulan sa iglesia na ginawa ng Dios na gaya ng tungkulin ng papa, at

(2) Ang apostol Pedro, na inaangkin ng mga Katoliko na umano’y ang unang papa, kailanman ay hindi naging papa!

I CORINTO 12:28 
At ang Dios ay naglagay ng ilan sa iglesia, una-una'y mga apostol, ikalawa'y mga propeta, ikatlo'y mga guro, saka mga himala, saka mga kaloob na pagpapagaling, mga pagtulong, mga pamamahala, at iba't ibang mga wika.

Kung ang tungkulin ng mga apostol ay ang una sa iglesia, at si Pedro ay isa sa mga unang apostol na tinawag ni Kristo, kung gayon ay malinaw na ang katungkulan ng Papa, na kinatha ng mga Katoliko, ay hindi umiiral sa Biblia! Ang katungkulan ng papa ay ang pinakamahalagang tungkulin sa buong Iglesia Katolika. Siya ang ulo ng buong organisasyon.


Papaanong magiging tunay na iglesia ang Iglesia Katolika samantalang ang pinakamataas na katungkulan ay hindi matatagpuan sa Biblia! Bukod dito, kung ang Iglesia Katolika ay itinayo ng Panginoong Hesukristo, “ang mga pintuan ng impyerno ay hindi nararapat na makapanaig dito!” Ito ba ay totoo sa katungkulan ng Papa? Hayaan nating tumugon ang mga awtoridad Katolika.


Ang pariralang “most notorious” o “pinakabantog sa kasamaan” ay nangangahulugan na nagkaroon ng maraming bantog sa kasamaan na mga papa sa kasaysayan ng Katolika Romana! Mapapatunayan ba ngayon ng sinoman na mayroon nga talagang hindi naputol at hindi nasira sa paghahalili ng kapangyarihan mula sa Apostol Pedro hanggang sa kasalukuyang papa? Nang ang mga pinuno ng mga Israelita ay naging sakop ng “mga pintuan ng impyerno” ( Ang pintuan ay daanan upang mapasok ang partikular na lugar, at ang kasamaan ay ang pintuan ng impyerno), iniwan sila ng Dios, kung kaya’t walang Dios sa kanila.

II CRONICA 15:3 
Ngayon nga ang Israel ay malaon nang walang Dios na tunay at walang tagapagturong saserdote, at walang kautusan:

Bakit? Sapagka’t kanilang kinalakal ang relihiyon!

MIKAS 3:11 
Ang mga pangulo niya'y nagsisihatol dahil sa suhol, at ang mga saserdote, niya'y nangagtuturo dahil sa upa, at ang mga propeta niya'y nanganghuhula dahil sa salapi: gayon ma'y sila'y sasandal sa Panginoon, at mangagsasabi, Hindi baga ang Panginoon ay nasa gitna natin? walang kasamaang darating sa akin.

Hindi ba totoo na ang mga paring katoliko ay gumaganap dahil sa salapi? Mga binyag, kumpil, seremonya ng kasal, mga misa at maraming iba pang mga ritwal ay binabayaran ng mga miyembro ng Iglesia Katolika. Sa nangyayaring ito sa Katolika Romana, totoo ba na “walang kasamaan na sumapit sa kanila?” Maging ang katungkulan ng papa, ang pinakamataas sa pamunuan ng Iglesia Katolika, ay tinamaan ng lahat ng uri ng mga kasamaan sa mahabang kasaysayan ng Iglesia Katolika. Sa kasalukuyan ay may mga reklamo ng napakaraming uri ng mga abuso na may sapat na popularidad upang magkamit ng merito ng isang entrada sa Guiness Book of World Records.


[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More

Ang Karanasan ay Mabuting Tagapagturo; Nguni't ang Panginoon ng Biblia ay ang Pinakamahusay!


Saludo ako sa mga marangal na layunin ng Commission on Human Rights (CHR) . Sa aking bansa, may kilala ako na mga komisyoner ng CHR na walang kinikilingan at naninindigan sa kanilang mga prinsipyo at integridad. Karapatdapat para sa kanila ang pinakamataas na pagkilala sapagka't ito'y nauukol sa kanila.

ROMA 13:7 
Ibigay ninyo sa lahat ang sa kanila'y nararapat: buwis sa dapat buwisan; ambag sa dapat ambagan; takot sa dapat katakutan; puri sa dapat papurihan.

Upang maging walang kinikilingan at patas sa disposisyon ng isang kaso samantalang ang isang tao ay napaliligiran ng mga banta at gumagamit ng impluwensya, lalo na, kung ang mga gumagamit ng impluwensya ay humahawak ng mga matataas na posisyon sa pamahalaan ay hindi napakadaling gawain upang gawin.

Ang isang tao na hindi nagnanakaw ay hindi kapagdaka’y matatawag na tapat at hindi magnanakaw. Ang isang tapat na tao (at hindi magnanakaw) ay isang tao na hindi nagnanakaw maging sa panahon na mayroong pagkakataon upang gawin ito. Ang tao na naninindigan sa mga prinsipyo ng katarungan kahit na nasa ilalim ng pamumuwersa ay isang matuwid na tao.

Nalalaman ko na ito ang naging kalagayan niyaong mga humawak sa aking petisyon sa CHR-NCR na nagpasya ng pabor sa akin laban sa opisyal ng pamahalaan na kanilang nasumpungang lumabag sa aking mga karapatang pantao. Dahil dito at sa kanilang mga pagsisikap, aking dalangin na sana'y gantimpalaan sila ng Makapangyarihan sa lahat.

Upang magbigay ng karangalan at kapurihan sa kung kanino hindi ito nauukol ay ang pinakamataas na kahangalan na magagawa ng isang tao.

KAWIKAAN 24:24 
Siyang nagsasabi sa masama, Ikaw ay matuwid; susumpain siya ng mga bayan, kayayamutan siya ng mga bansa:

KAWIKAAN 15:5 
Hinahamak ng mangmang ang saway ng kaniyang ama: nguni't siyang nagpapakundangan ng saway ay gumagawang may kabaitan.


Nguni't ang aking pagpapahalaga ay may kaakibat na pagka-awa at simpatya sa mga taong ito na may integridad at katapangan sa pagsisilbi ng tunay na katarungan.

Ang Commision on Human Rights sa aking bansa ay hindi maaaring umusig sa mga yaon na napatunayang nagkasala ng paglabag sa mga karapatang pantao. Ang proseso ay para sa kanila ang magrekomenda sa pagsasampa ng isang kaso laban sa lumalabag na opisyal sa Ombudsman. Ang Ombudsman, bagaman, itinuturing na isang malayang opisyal ay hinirang ng Pangulo. Kung ang tanggapan ng Ombudsman ay magbabasura ng petisyon ng nagreklamo, ang mga pinaghirapan ng CHR ay halos masasayang. Kung ang tao na inihabla ay hinirang ng Pangulo; at ang Ombudsman ay hinirang din ng Pangulo, inyo bang mahuhulaan kung ano ang mangyayari sa reklamo?

Ang karanasan ay mabuting tagapagturo; nguni't ang Panginoon ng Biblia ay ang pinakamahusay!

JOB 9:24 
Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

Maraming mga bansa sa mundo ang sinalot ng mga korupsyon at mga kawalan ng hustisya. Ang korupsyon ay hindi maaaring magsimula sa mga karaniwang mamamayan. Ang mga ito ay nagmumula sa mga tiwaling mga opisyal at mga pinuno.

MIKAS 3:11 
Ang mga pangulo niya'y nagsisihatol dahil sa suhol, at ang mga saserdote, niya'y nangagtuturo dahil sa upa, at ang mga propeta niya'y nanganghuhula dahil sa salapi: gayon ma'y sila'y sasandal sa Panginoon, at mangagsasabi, Hindi baga ang Panginoon ay nasa gitna natin? walang kasamaang darating sa akin.

Nguni't ang mga tunay na mukha ng mga tiwaling lider ay nakatago sa mga tao dahil sa kanilang mga makalupang karunungan at katalinuhan.

ECCLESIASTES 8:1 
Sino ang gaya ng pantas na lalake? at sinong nakakaalam ng kahulugan ng isang bagay? Ang karunungan ng tao ay nagpapasilang ng kaniyang mukha, at ang katigasan ng kaniyang mukha ay nababago.

Nguni't walang sapat na dami ng make-up o pampaganda, karunungan, o kapaimbabawan ang makapagkukubli ng tunay na katauhan ng mga tiwaling lider mula sa isang tao na nakaaalam ng karunungan ng Dios sa Biblia. Ang tumataas na bilang ng mga katibayan ay madaling mababatid sa pamamagitan ng magagawang gabay ng pinakamahusay na tagapagturo!

KAWIKAAN 29:2 
Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
Ang kawalan ng katiwasayan at kawalan ng kasiyahan ay mga sintomas ng isang umiiral na kultura ng katiwalian sa alinmang pamahalaan. Ang mga hinagpis at panaghoy ng mga tao ay tiyak na tutukoy sa sanhi ng sakit ng lipunan.

Bagaman sa sektor ng relihiyon, ako ay nasa media sa nakalipas na tatlong dekada. Nakihalubilo ako sa mga pinakamahusay at kilalang personalidad sa media. Ako ay naging panauhin sa halos lahat ng uri ng programa sa telebisyon at radyo. Ito ay hindi hanggang ngayon, kamakailan lamang, na aking nalaman na ang mga tauhan ng media na nag-uulat ng mga 'political developments' ay iginapos na gaya ng mga baboy ng mga awtoridad. Mapalad ako dahil ako'y wala roon. Sa aking opinyon, ito ay isa na namang paglabag sa mga karapatang pantao, lalo na sa mga mamamahayag, nguni't hindi ko maipapayo sa kanila na magsampa ng kaso sa Commission on Human Rights dahil maaari nilang maranasan ang aking mabuting tagapagturo. Ito ay tiyak na hindi magiging kaaya-ayang karanasan. Ang ating tanging pag-asa para sa tunay na katarungan ay sa luklukan ng hukuman ng Dios.

ECCLESIASTES 12:14 
Sapagka't dadalhin ng Dios ang bawa't gawa sa kahatulan, pati ng bawa't kubling bagay, maging ito'y mabuti o maging ito'y masama.

May nagsabi sa akin, na isang tao (marahil ay isang huwad na apostol) na nagkomento “…pinakawalan na sila, hindi sila finaylan (no case was filed against them)…”(“… they were freed and were not charged”); narinig ko ang ang kanyang sinabi, "nakikisimpatya ako sa iyo. Naaawa ako sa iyo kung hindi ka nakararamdam ng awa sa iyong sarili dahil ang iyong sinabi ay hindi dapat sinasabi ng isang tao na may kalibre na inaakala ng iba’y iyong tinataglay. Sa bagay na ito ang masasabi ko, "No comment." Subali't ang Biblia ay nagsasabi nito:

JUDAS 1:10 
Datapuwa't ang mga ito'y nangalipusta sa anomang bagay na hindi nila nalalaman: at sa mga bagay na talagang kanilang nauunawa, ay nangagpapakasira na gaya ng mga kinapal na walang bait.

Sa ating mga mamahayag sa media, sa susunod ay huwag kayong masyadong lumapit sa pagtutok sa alinmang pangyayari, ang inyong katapangan ay maaaring magdala sa inyo sa bilangguan. Mabuti kung kayo ang magiging katulad ni Enoc.

HEBREO 11:5 
Sa pananampalataya si Enoc ay inilipat upang huwag niyang makita ang kamatayan; at hindi siya nasumpungan, sapagka't siya'y inilipat ng Dios: sapagka't bago siya inilipat ay pinatotohanan sa kaniyang siya'y naging kalugodlugod sa Dios:

Sincerely in Christ

Brother Eli

[Disclaimer notice on translation: Ang blog na ito ay maingat na isinalin sa wikang Tagalog ng aming translators sa abot ng kanilang kakayahan. Gayunman, hindi nito ginagarantiya ang ganap na kawastuan ng pagsasalin ng mga impormasyon dulot ng magkakaibang mga dahilan. Kung magkaroon man ng pagkakaiba sa orihinal bersyon, ang orihinal na bersyon na nasa Ingles ang laging mangingibabaw.]
Read More
Mag-subscribe sa: Mga Post (Atom)